Alexander Ketele (1954) is van oorsprong beeldhouwer. Een beeldhouwer kiest voor ruimte die hij door het gebruik en keuze van het materiaal wil vatten en uitdrukken. Het uitdrukken van beweging wilt Ketele bereiken door verschillende materialen (naast glas vooral staal en koper) samen te brengen in een kunstwerk. Het spel van reflectie, transparantie en absorptie versterkt de plastische expressie van de materie. De krachten van de gebruikte materialen gaan een gevecht met elkaar aan, maar kunnen daarnaast ook in perfecte harmonie samen zijn. De reden waarom Alexander Ketele glas gebruikt is omdat de beweging in dit materiaal doorgaat en het op deze manier het lijnenspel in zijn werk onderstreept.

'Ik teken in de ruimte. Glas is rijk aan mogelijkheden; het nodigt uit tot dialoog. In mijn beelden is glas de drager van structuur en transparantie. Daarbij zijn reflectie en absorptie van groot belang.’ Alexander Ketele

(Piet Augustijn in: De Glazen Eeuw. Deel I)

Vandaag de dag werkt Warner Berckmans (1966) bijna uitsluitend met blauw vlakglas, sporadisch in combinatie met een ander materiaal (met een voorliefde voor wit carrara marmer voor het kleinere ruimtelijk werk). Bij de kunstwerken wordt, via reflecties en transparantie, een relatie met de omgeving en toeschouwer nagestreefd.

Warner Berckmans werkt veel in opdracht. Zijn kunstintegraties zijn doorheen heel België te vinden, zowel bij instanties als bij particulieren. Bijzondere zijn de verschillende glasraamcycli, die hoofdzakelijk in kerken en kapellen te zien zijn.

‘Mijn werk kan beschouwd worden als een zoektocht naar de uitbeelding en visualisering van relaties, houdingen en verhoudingen in ruimte en tijd, in de breedste zin van het woord’. Warner Berckmans